Bulken en cutten zijn termen die afkomstig zijn uit een theorie die heerst binnen bodybuilding. Bij bodybuilding is het van belang om extreem veel zichtbare spiermassa te hebben tijdens wedstrijden. Om dit te bereiken houdt men periodes van bulken en cutten aan. Hierbij varieert men tussen een overschot aan calorieën (bulken) en een tekort aan calorieën (cutten) ten opzichte van de energiebehoefte. De precieze effectiviteit van bulken en cutten is niet wetenschappelijk onderbouwd.
Effect van bulken op spiergroei
Om te komen tot maximale spiermassa tijdens de wedstrijd, houden veel professionele bodybuilders het grootste deel van het jaar een bulkfase aan. Ze eten en drinken dus meer dan het lichaam eigenlijk nodig heeft. Dit betekent dat zij een overschot aan calorieën hebben ten opzichte van hun dagelijkse behoefte. Tijdens het bulken hebben zij dus per saldo een positieve energiebalans. Het lichaam kan dus volop beschikken over voedingsstoffen. In combinatie met een juist trainingsschema en voldoende rust, zullen de spieren hierdoor sneller groeien.
Effect van cutten op spierdefinitie
Cutten is de tegenhanger van bulken. De meeste professionele bodybuilders beginnen met cutten vanaf 12 tot 14 weken voor de wedstrijd. In deze fase is de energiebalans negatief, wat betekent dat er een tekort aan calorieën is ten opzichte van de dagelijkse behoefte. Het belangrijkste doel van cutten is het verliezen van lichaamsvet, met behoud van zoveel mogelijk spiermassa. Dit resulteert in een fraaie spierdefinitie. Voor het cutten geldt dat de grootte van het calorietekort mede bepalend is voor de snelheid waarmee het lichaamsvet verdwijnt. Een (te) groot calorietekort maakt het risico op verlies van spierweefsel echter wel groter.
Bulken en cutten door krachtsporters
De theorie van bulken en cutten is al langer geleden overgewaaid naar sporters in sportscholen. Zij gebruiken de wintermaanden vaak als bulkfase, om vervolgens in de zomermaanden vet te verliezen tijdens de cutfase. Afhankelijk van de doelstellingen, worden verschillende schema’s en rekenmethodes aangehouden, met als doel om op bepaalde momenten veel zichtbare spiermassa te hebben.