Wat is een ectomorf?
Een ectomorf is een slank en mager menselijk fysiek type, dat bedacht is door de Amerikaanse Psycholoog William Sheldon. Met zijn model, dat bekend staat als de somatotypes, kunnen lichamen in 340 verschillende classificaties worden ingedeeld. Het model stamt uit de jaren ’40 en wordt inmiddels door verschillende deskundigen gedateerd geacht. Voor krachttraining en fitness is het echter nog steeds een veel gebruikt model. Het helpt namelijk bij de beeldvorming van behoeften en mogelijkheden van verschillende lichaamstypes.
Hoe werken de somatotypes?
Als uitgangspunt voor de somatotypes heeft Sheldon drie (extreme) lichaamstypen neergezet. Naast de mesomorf zijn dit de ectomorf en endomorf. De drie samatotypes van Sheldon zijn zo extreem, dat ze in werkelijkheid niet kunnen bestaan. Ze zijn dan ook bedoeld als uitgangspunt om het menselijk lichaam aan te spiegelen in 340 tussenliggende classificaties. De indeling van een lichaam in één van de somatotypes is dus niet absoluut. Echter, wanneer ectomorfie de overhand neemt, wordt een lichaam in het model wel als ectomorf geclassificeerd.
Kenmerken van de ectomorf
Mensen met dit lichaamstype zijn doorgaans slank en mager. Zij hebben meer moeite met het ontwikkelen van spieren dan de andere typen. Een voordeel is dat eventuele opgebouwde spiermassa wel snel zichtbaar is wegens een laag vetpercentage. De ectomorf komt namelijk moeilijk aan vanwege zijn snelle spijsvertering. Een ectomorf kan ook overgewicht hebben wanneer hij bijzonder veel eet. Toch zal hij ook in dat geval de uiterlijke kenmerken van de ectomorf behouden. Wie dit lichaamstype heeft, kan bijvoorbeeld geschikt zijn voor duursporten zoals de marathon. Opvallende kenmerken zijn:
- Dun gezicht, hoog voorhoofd
- Terugwijkende kin
- Smalle borst en buik en romp
- Dunne armen en benen
- Weinig lichaamsvet
- Groot huidoppervlak en zenuwstelsel
- Maakt moeilijk spiermassa aan
Hoe komt de ectomorf aan spiermassa?
De uitdaging van mensen met dit lichaamstype is dat zij moeilijk spiermassa ontwikkelen. Daar staat tegenover dat eventuele spiermassa direct goed zichtbaar is, vanwege een laag vetpercentage. Om spiermassa te winnen zullen mensen met dit lichaamstype beduidend meer calorieën moeten binnenkrijgen dan zij verbranden. En bij de training moet vooral worden gelet op de intensiteit van oefeningen (korte oefeningen met maximale kracht per herhaling) en niet op het uithoudingsvermogen (aantal herhalingen).